|
Embargo's en Handelsbeperkingen tegen de Volksrepubliek
VN, Cocom, Chincom
Drie organisaties waren betrokken bij het voeren van een economische oorlog tegen China: de Verenigde Naties, het Coördinerende Comité ( Cocom) dat in 1948 werd opgericht om een uniform embargo tegen het Sovjetblok te uit te voeren en het China Comité (Chincom).
Bij de Cocom waren aangesloten: de VS, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Japan, Duitsland, Canada, Australië, Nederland, Italië, België, Denemarken, Luxemburg, Noorwegen, Portugal, Spanje en Turkije. Daarnaast waren er nog landen die hun medewerking verleenden zoals Oostenrijk, Finland, Nieuw Zeeland, Zweden en Zwitserland. (1)
Op aandringen van de VS richtten Cocom-landen in 1952 het China Comité op om een uitgebreider embargo dan het Cocom-embargo tegen China uit te voeren.
1948
De VS en hun bondgenoten voerden een embargo in tegen de Sovjetunie en de communistische staten van Oost-Europa.
Februari
1949
Het Amerikaanse Congres nam de Wet Exportbeperking aan die de
President de macht gaf om exporten te verbieden als dat bevorderlijk was voor de nationale veiligheid in vredestijd.
Zomer 1949
De VS stelden een strategisch embargo in tegen gebieden die in
handen waren van Chinese Communisten: goederen die als strategisch bestempeld werden, mochten niet meer naar communistisch China worden geëxporteerd.
Oktober 1949
De VS breidden dit embargo uit met 100 “strategische” producten waaronder brandstof en kapitaalgoederen. Onder druk van de Amerikaanse regering gingen Amerikaanse oliemaatschappijen met overzeese faciliteiten in de daarop volgende maanden over tot het boycotten van al het zeevervoer naar China.
Volledig Amerikaans embargo
1950
De VS stelden een volledig embargo in tegen de Volksrepubliek, waardoor alle export naar het land werd verboden.
- De VS verboden als Amerikaans geregistreerde schepen en vliegtuigen om Chinese havens en luchthavens aan te doen en om vracht te vervoeren naar de Volksrepubliek. In de daarop volgende maanden gingen veel landen over tot de restrictie van hun scheepvaart.
- De VS verbood de import van goederen uit Hong Kong, dat werd gezien als een doorvoerhaven voor Chinese goederen.
Cocom embargo op industriële producten
Maart 1950
Het Cocom voerde het embargo tegen communistische landen ook in tegen de Volksrepubliek. Slechts veertig van de 160 productcategorieën van het embargo betroffen strategische goederen zoals wapens, munitie, wapentuig en grondstoffen voor atoomenergie. De rest omvatte categorieën met industriële producten zoals de meeste productiegoederen, grondstoffen en transportmiddelen.
Juni 1950
Het Cocom breidde het embargo aanzienlijk uit.
December 1950
De Amerikaanse regering vaardigde de Restrictiebepalingen betreffende Buitenlandse Goederen uit die het iedereen die onder de Amerikaanse wetgeving viel, ‘Amerikaanse personen’, verbood om deel te nemen aan commerciële transacties met China. Ook Amerikaanse dochterbedrijven in het buitenland behoorden daartoe:
- Amerikaanse banken mochten geen krediet verstrekken voor de koop of het transport van Chinese of vermoedelijk Chinese goederen.
- Betalingen aan de Volksrepubliek in dollars werd eveneens verboden, ook als daar geen ‘Amerikaanse personen’ bij betrokken waren.
Februari 1951
De Algemene Vergadering van de VN nam een ontwerpresolutie aan die China beschuldigde van “deelname aan agressie in Korea”.
VN-embargo tegen China
17 Mei 1951
De Algemene Vergadering van de VN nam een resolutie aan die
elk VN-lid aanraadde om een strategisch embargo tegen China en Noord-Korea toe te passen. Vijfenveertig VN-landen gaven daar gehoor aan.
Augustus 1951
Het Amerikaanse Congres nam de Oorlogswet (Battle Act) aan
waardoor de president de macht kreeg om financiële steun aan West-Europese landen (Marshallhulp voor de wederopbouw) stop te zetten als bleek dat een land strategische goederen naar de Volksrepubliek exporteerde.
September 1951
De VS ontnamen de Volksrepubliek de status van meestbegunstig-
de land (status of most-favourite-nation, mfn-status) waardoor die niet meer de tariefsbehandeling voor meestbegunstigde landen kreeg en voor de export naar de VS veel hogere importheffingen moest betalen.
September 1952
De Cocom-landen richtten het China Comité (Chincom) en
voerden het China-embargo tegen de Volksrepubliek in dat nog uitgebreider was dan het Cocom-embargo.
Instorting Volksrepubliek bewerkstelligen
Januari 1954
Walter S. Robertson, de Amerikaanse staatssecretaris
voor het verre oosten uitte in het congres het doel van de Amerikaanse regering om de Volksrepubliek te doen instorten: ,,De Verenigde Staten moeten voor onbepaalde tijd Azië domineren en een militaire bedreiging vormen voor communistisch China totdat het binnenlands uiteen valt”. (2)
1962
Met het amendement op de Wet Exportbeperking werd in de
Amerikaanse wet vastgelegd dat Amerikaanse exporten konden worden tegengehouden als ze bijdroegen aan het economische en militaire potentieel van een land wanneer dat schadelijk was voor de nationale veiligheid.
1969
De Wet Exportbeperking werd vervangen door de Export Bestuurswet waardoor de export die bij zou dragen aan het economische potentieel van landen die een bedreiging vormden voor de veiligheid van de VS, niet meer zou worden geweigerd. Voor de export die bijdroeg aan het militaire potentieel, bleven exportbeperkingen voortbestaan.
December 1969
Amerikaanse dochterondernemingen in het buitenland konden weer goederen vervoeren naar de Volksrepubliek als het gastland dat toestond.
April 1970
Amerikaanse reders mochten weer onder vreemde vlag goederen naar China vervoeren.
Juni 1971
Het Amerikaanse China-embargo op een groot aantal niet-strategische goederen werd opgeheven, in overeenstemming met de Export Bestuurswet.
Volksrepubliek kreeg zetel in de VN
Oktober 1971
De Volksrepubliek kreeg de zetel van China in de Verenigde Naties. Ook nam de Volksrepubliek de zetel in het permanente comité van de VN-veiligheidsraad over van de Republiek van China (Taiwan).
1972 De VS verplaatsten China naar landengroep Y, waar de meeste communistische landen bij waren ingedeeld. Zo kreeg China toestemming om Amerikaanse goederen uit bepaalde productcategorieën te importeren.
Begin 1972
China en de VS tekenden het communiqué van Shanghai waarin ze aangaven dat economische banden op basis van gelijkwaardigheid en wederzijds voordeel in het belang is van zowel het Chinese als het Amerikaanse volk. Beide landen gaven aan de bilaterale handel geleidelijk aan te bevorderen.
1979
De VS gingen diplomatieke banden aan met de Volksrepubliek.
Februari
1980
De VS verleenden China de mfn-status.
1 Garson, John R., “The American Trade Embargo against China”, in Klein, Donald W.; Eckstein, Alexander, eds. 1971. China Trade Prospects and U.S. Policy. New York, Washington, London: Praeger Publishers, p. 60.
2 Lee, Oliver M., “U.S. Trade Policy Toward China: From Economic
Warfare to Summit Diplomacy”, in Stahnke, Arthur A., ed. 1972. China’s Trade with the West. New York, Washington, London: Praeger Publishers, p. 53.
|
